Centrum Zein

Gelukkiger leven: toelaten

We hebben soms de neiging te willen vechten en onprettige dingen weg te willen duwen. Is dat de beste manier om gelukkiger te worden?

Een waargebeurd voorbeeld

“Heb je de herrie van het buurmeisje naast jullie weer gehoord? Vreselijk, ze smijt de hele dag met de deuren en dan die muziek….”. Buurvrouw Emma die aan de andere kant van ons woont, vult haar man Piet aan: “Piet krijgt er zo de zenuwen van, hij slaapt er ’s nachts niet van, hij is helemaal op”. Mijn echtgenoot en ik kijken elkaar vragend aan: “Ja, nu je het zegt buurman, we hebben geloof ik wel wat gehoord”. Het gaat bij ons het ene oor in, het andere oor uit.
We wonen tussen beide buren in. Emma en Piet rechts ons hebben een hekel aan het buurmeisje links van ons. Het liefst zouden ze willen dat zij verdwijnt uit hun leven. En hoewel wij er nog tussen wonen en geen enkele geluidsoverlast waarnemen, ervaren Emma en Piet de dichtgaande deuren en de muziek van het buurmeisje links van ons als zeer luid, hinderlijk en nadrukkelijk aanwezig.

Roze olifant

Als je iets niet kunt toelaten en het weg wilt hebben, dan krijgt datgene juist alle aandacht. Denk aan het bekende voorbeeld van de roze olifant: hoe harder je probeert de komende vijf minuten niet aan een roze olifant te denken, en hoe meer je voor jezelf herhaalt: “Ik mag niet aan een roze olifant denken”, hoe meer je feitelijk bezig bent met de roze olifant.

Wat je aandacht geeft, dat groeit. Het wordt groter. Emma en Piet horen elke dichtgaande deur van het buurmeisje en in hun oren is het een flink lawaai. En vanuit hun beleving hebben ze helemaal gelijk, er is forse geluidsoverlast. Wij hebben daarentegen geen hekel aan het buurmeisje en van ons hoeft ze niet weg. Wij merken haar dichtgaande deuren en muziek nauwelijks op. Het leeft niet voor ons. En dus is er vanuit onze beleving gezien geen sprake van geluidsoverlast, terwijl wij toch dichter bij het buurmeisje wonen.

Wat kun je hier van leren?

Als je iets hard aan het wegduwen bent, je verzet of het niet kunt toelaten, dan heb je er last van. Het wordt in omvang groter dan nodig is en het kost je veel energie. Hoe meer je je verzet, hoe vermoeider je wordt. En je humeur wordt er ook niet beter van.

Indien je er niet op directe wijze last van hebt, omdat je het te goed hebt weggeduwd, dan kan het indirect tot uiting komen. Het komt dan via de achterdeur weer binnen. Een geestelijke pijn die je flink wegduwt, zal andere kanalen zoeken en via lichamelijk klachten weer tevoorschijn komen. En het kan op een onverwacht moment alsnog weer naar boven komen.

Als je kunt accepteren dat de dingen zijn zoals ze zijn, zal dat je stemming, energieniveau en gemoedsrust zeker ten goede komen.

Vervolg waargebeurd voorbeeld

Inmiddels zijn Emma en Piet verhuisd en er woont nu een echtpaar met een hondje naast ons. Het buurmeisje links ons belt op een dag bij ons aan: “Hebben jullie ook zoveel last van het hondje van de buren naast jullie? Het blaft de hele dag door. Ik heb een hekel aan die kleine hoog blaffende hondjes. Ik hoop dat ze weer verhuizen met hun hondje, ergens heel ver weg. En snel ook, ik houd dit niet lang vol”, zegt ze getergd. Mijn echtgenoot en ik kijken elkaar vragend aan: “Ja, nu je het zegt, we hebben geloof ik wel wat geblaf gehoord”. Het gaat bij ons het ene oor in, het andere oor uit.

Hoe meer je vecht in je leven en hoe meer je wilt dat iets er niet is, hoe meer aandacht het krijgt en hoe meer last je er van hebt. Dat wat aandacht krijgt, groeit. Dit geldt voor zowel de prettige als onprettige dingen in je leven.

Zelf doen

Ga voor jezelf na, heb jij op dit moment dingen waarvan je wilt dat het anders is dan het is? Kun en wil je dit op dit moment veranderen? Als het antwoord ja is, doe het. Als het antwoord nee is, probeer het te accepteren en los te laten. Dat betekent niet dat je het voor altijd hoeft te accepteren, maar wel voor dit moment. Je kunt onprettige dingen in je leven zien zoals het is: als iets wat je bestempelt als niet-prettig. Niets meer en niets minder. Je hoeft er niet tegen te vechten en je hoeft het niet buiten te sluiten. Het is er nu eenmaal en het is zoals het is. De chronische pijn in je gewrichten en je terugkerende hoofdpijn, ze zijn er. Het mooie glas dat kapot gevallen is, het is zo. Je angst, je onzekerheid, je twijfel, ze zijn er en ze zijn van jou. Je kunt er naar kijken, zonder het weg te hoeven duwen.

Misschien heb je op dit moment geen dingen waarvan je wilt dat ze anders zijn dan ze zijn, maar heb je wel dingen waar je in je leven regelmatig tegenaan loopt. Neem je voor deze een volgende keer te accepteren.

Als je Centrum Zein liked op facebook, wordt je automatisch op de hoogte gehouden van nieuwe blogs: www.facebook.com/CentrumZein

Nascholing